środa, 23 listopada 2011

Jedenasta rocznica śmierci o Slavka Barbaricia, OFM

  "...Dziatki, dzisiaj jestem blisko was i błogosławię każdego z was swoim matczynym błogosławieństwem, abyście mieli siłę i miłość dla wszystkich ludzi, których spotkacie w ciągu waszego ziemskiego życia i byście mogli dawać Bożą miłość. Raduję się z wami i pragnę wam powiedzieć, że wasz brat Slavko narodził się w niebie i oręduje za wami.  " (25 listopad 2000 r.) 

W czwartek 24 listopada parafia Medziugorje będzie obchodzić jedenastą rocznicę śmierci o. Slavko, który poświęcił osiemnaście lat życia na szerzenie orędzi Matki Bożej oraz troszczenie się o pielgrzymów. O. Slavko urodził się 11 marca 1946 r., do zakonu Franciszkanów wstąpił w wieku dziewiętnastu lat, zaś święcenia otrzymał w 1971 roku. Był doktorem pedagogiki religijnej i posiadał tytuł psychoterapeuty. Napisał i opublikował piętnaście książek, które zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków świata. Założył również instytucje: Wioskę Matczyną, Fundację Przyjaciół Talentów, rozpoczął Międzynarodowe Spotkania Kapłanów, Festiwal Młodzieży „Mladifest”, itd. Zmarł przy XVI Stacji na szczycie Góry Križevac po zakończeniu odprawiania Drogi Krzyżowej za parafian i pielgrzymów. Jego grób na miejscowym cmentarzu Kovačici stał się jednym z miejsc modlitwy w parafii Medziugorje. W jedenastą rocznicę śmierci o. Slavko zostanie odprawiona Droga Krzyżowa na Górze Križevac o godzinie 14: 00 oraz Msza Święta o godzinie 18.00 w kościele świętego Jakuba.
O. Slavko Barbarić z bł. Matką Teresą z Kalkuty

... Możemy tutaj zadać sobie pytanie, jaki obraz Boga mają ludzie, którzy żyją i pracują z nami oraz ci, którzy nie są chrześcijanami. Czy nasze życie mówi o Bogu miłości, miłosierdzia, przebaczenia i dobroci, wrażliwości, siły i mądrości? Co ludzie mogliby napisać o Bogu, w którego wierzymy, patrząc na nas?
Przypominam sobie spotkanie i rozmowę z pewnym człowiekiem, który oficjalnie wystąpił z Kościoła. Był zły na wszystko w Kościele i dlatego z niego wystąpił. Kiedy próbowałem go przekonać, że w Kościele pomimo wielu słabości są i dobre rzeczy, nie udało mi się. W ostatniej chwili powiedziałem mu: musisz jednak przyznać, że Matka Teresa i jej dzieło jest czymś wyjątkowo dobrym w naszym Kościele! Nie czekał ani chwili, ale ze zdecydowaniem i przekonaniem powiedział: WIERZĘ W BOGA MATKI TERESY I KOCHAM KOŚCIÓŁ MATKI TERESY! Ostatniego zdania, że to jest ten sam Bóg i ten sam Kościół, nie chciał już słuchać!
o. Slavko Barbarić OFM